استاد عباس علیزاده متولد 1951 میلادی در ایران است که هم اکنون در مؤسسهٔ خاورشناسی دانشگاه شیکاگو، باستان‌شناسی پیش از تاریخ ایران را تدریس می‌کند.

او در آغاز دههٔ ۱۹۷۰ در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل در رشتهٔ روان‌شناسی بود، اما از آن‌جا که بیشتر هم‌بازی‌هایش در تیم فوتبال، دانشجویان باستان‌شناسی بودند، او هم تغییر رشته داد. او در خلال یکی از بازدیدهای اخیرش از پایتخت باستانی تخت‌جمشید گفت: «احساس زیادی نسبت به روان‌شناسی نداشتم. به نظرم فقط رمانتیک بود.» او تحصیلاتش را در دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه شیکاگو ادامه داد و در سال ۱۹۸۷ میلادی، دکترای خود را از این دانشگاه اخذ کرد. او کاوش‌های متعددی از جمله کاوش‌های تپه چغامیش و چغابنوت را رهبری کرده است.

علیزاده در عین حال کار سازمان‌دهی مجموعه سفالینه‌های موزه ایران باستان را پذیرفته است. کیسه‌هایی بزرگ از تکه سفال در زیرزمینی مرطوب نگه‌داری می‌شد و کارکنان موزه در شرف دور ریختن این توده بی‌نظم و ترتیب بودند. اما علیزاده مانع این کار شد، و امروز این موزه می‌تواند به داشتن مجموعه قابل‌توجهی از یک میلیون قطعه سفال به خود ببالد که با تلاش علیزاده بر اساس نوع و منطقه، طبقه‌بندی شده و در زیرزمینی که با بودجه دولت بازسازی شده نگه‌داری می‌شود. نیکلاس کوچوکوس، قوم‌شناس دانشگاه شیکاگو، که به علیزاده در این کار کمک کرده است می‌گوید: «بسیاری از سایت‌هایی که این سفال‌ها در آنها پیدا شده اکنون اصلاً وجود ندارند. این مجموعه بی‌نظیری است که ما تصور می‌کردیم از دست رفته است.»

لازم به ذکر است ایشان از شاگردان دکتر نگهبان پدر باستان شناسی ایران هستند...

دفن مردگان مسیحی در زمانی که این دین بتازگی در حال گسترش بود، با امروز متفاوت است. در گذشته مسیحیان در جنگ‌ها و رویدادهای مختلف به طور دسته‌جمعی کشته و در گورهای مخفی دفن می‌شدند. این مقابر دخمه‌ای که امروزه به عنوان هنر دوران نخست مسیحیت به شمار می‌رود، کاتاکومب نام داشت. کاتاکومب به صورت شبکه‌ای گسترده از دالان‌های بسیار باریک و اتاقک‌های زیرزمینی بود. هنرمندان مسیحی در این دخمه‌ها داستان‌هایی از کتاب مقدس و زندگی عیسی مسیح را به تصویر می‌کشیدند. اما امروزه در دین مسیحیت رسم بر این است که فرد محتضر را با روغن مخصوص «تدهین» می‌کنند و به این ترتیب وی را برای مرگ آماده می‌سازند. در بین ارامنه ایران رسم بر این است که کشیش بر بالای سر فرد محتضر دعا می‌خواند و هنگامی که شخص فوت می‌کند او را به قبرستان می‌برند و در تابوت می‌گذارند و در آرامگاه‌های مخصوص که در کنار کلیسا قرار دارد، دفن می‌کنند. قبل از دفن هر کدام از نزدیکان مشتی خاک یا گلی روی تابوت می‌ریزند. ارامنه پس از دفن فرد متوفی و قبل از آن‌که غذایی صرف کنند، این دعا را می‌خوانند: «ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد، باشد که ملکوت تو بر روی زمین چنان‌که در آسمان است بیاید و اراده تو برقرار گردد، نان کفاف ما را روز به روز به ما بده و گناهان ما را ببخش...»

منابع :

ـ باورها و آیین‌های یهودی،‌ آلن آنترمن،‌ رضا فرزین، انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، 1385.

ـ سیر هنر در تاریخ 2، امیر حسین ذکر گو، انتشارات مدرسه 1380.

ـ آیین‌های خاکسپاری، لوئیس وینسنت توماس، ترجمه محمدحسین ناظمی، مجله حکمت و معرفت، مرداد 1391.

هما شهرام‌بخت ‌/‌ جام‌جم

 دوستان در این فیلم یک قبر عصر معاصر این آیین بعد از پانزده سال اقدام به بازگشایی می شود ...

لینک دانلود

هر قدر به ساختار قبور آگاهی بیشتری داشته باشید در گمانه زنی ها بهتر عمل خواهید کرد .یکی از انواع قبورعصرآهن دولمنها هستند که در این فیلم به زیبایی ساختار و نحوه ساخته شدن و شکل گیری شان شرح داده شده است ..تخته‌ سنگ مسطح  بدون ملاتی که روی چند سنگ راست قرار داده می‌شدند و  تخته سنگ مسطح به منزله سقف دولمن به کار می‌رفته اند .دلمن‌های بزرگ گاهی تا شش متر طول، دو متر عرض و دو متر ارتفاع داشته و در داخل آنها اسکلت‌های انسان به همراه وسایل زندگی و ابزار جنگی کشف شده‌است. یکی از مهمترین خصوصیات دلمن‌ها خاک‌سپاری افراد به همراه وسایل زندگی شخصی است.این معماری در فصول گرم فضای خنکی را ایجاد می‌کرد و برای بهبود هوا در فصول سرد سنگ‌چین دیگری هم دور اتاقک اول چیده می‌شد تا خاکریز روی سقف را از پراکنده شدن حفظ کند.عزیزان این قبور در ایران عزیز ما در نواحی اردبیل، نمین، آستارا و تالش (لیگون) ناحیه دیلمان بر پا مانده ومشاهده گردیده است در پایان عرض کنم  به دلیل اینکه دوستان بتوانند زودتر این فیلمها را دانلود و استفاده کنند سعی کرده ام  از نوشتن آدرس وبلاگ در بالای فیلم جلوگیری کنم تا حجم فیلم بالاتر نرود ...اما متاسفانه برخا مشاهده می کنم بعضی ها با  پررویی این فیلمها و عکسها را به نام وبلاگ خود ثبت می کنند که واقعا برایشان متاسفم .

لینک دانلود